Wymiana obiektywów

Są osoby, które używają przez pół życia wyłącznie jednego obiektywu, o ulubionej ogniskowej. Ale są też tacy, którzy, kolekcjonują obiektywy; nawet nie dlatego, że są im potrzebne, ale - wzorem mikrofilmowców - żeby mieć. Jest też grupa osób, które mają całkiem pokaźny zestaw optyki wielkoformatowej, ale każda sztuka, to swoista legenda: Dagor, Goerz, Dogmar, Heliar, Apo Lanthar, Nicola Perscheid itd.

Hmmm... właśnie skonstatowałem, że na podstawie ilości posiadanych obiektywów, można mnie zakwalifikować do onanistów sprzętowych... Super Angulon 47 mm XL, Sinaron W 90 mm, Symmary S: 120 mm i 150 mm, Apo-Symmary: 210 mm i 300 mm, że o opisanym wcześniej, przerobionym Fish Eye nie wspomnę... gdzie mój psychoanalityk...?

Moim głównym obiektywem jest Apo-Symmar 5,6/210 mm i jego używam najczęściej. Jednak, w pejzażu czy w portrecie, preferuję dłuższą ogniskową. Wielu motywów nie sfotografowałem, ponieważ 210 mm nie pozwalało mi właściwie skomponować kadru. Dlatego kupiłem najdłuższą ogniskową, jaką da się zastosować w Shen Hao, przy ostrzeniu bliżej niż na nieskończoność. Dość często używam również 120 mm, szczególnie do architektury; tym bardziej, że daje dobry obraz także bez centerfiltra, którego po prostu nie mam. 90 i 150 mm używam w zasadzie wyłącznie do kasety 6x17 cm, gdyż są to skrajne ogniskowe (minimalna i maksymalna), z którymi ta kaseta współpracuje. Natomiast Super Angulon 5,6/47 mm XL zasługuje na większą uwagę. Jest to obiektyw o najkrótszej ogniskowej, kryjący w pełni format 4x5, polu obrazowym 166 mm przy kącie widzenia 120° (przy przysłonie f/22), co daje nawet możliwość niewielkich ruchów - szift 7-9 mm. Minimalna odległość od matówki przy ustawieniu na nieskończoność (S'A) wynosi przy migawce Copal 59,1 mm, co pozwala na podpięcie go do Shen Hao nawet na płaskiej płytce! Doskonale sprawdza się przy wnętrzach oraz przy krajobrazach z pierwszym planem; jednak przy tej ogniskowej konieczne jest już stosowanie centerfiltra - IIIc (4x) lub IIIb (3x).

Brakuje mi bardzo długiej ogniskowej - np. 600 czy 800 mm.

Opisany zestaw obiektywów mogę podzielić na dwie grupy: służące przyjemności i konieczne do pracy. Gdybym fotografował wyłącznie dla siebie, wyłącznie 4x5 cala, wystarczyłyby mi obiektywy o ogniskowych 47, 210, 300 i 800 mm. Czy to dużo? Być może. Może wynika to z moich szerokich zainteresowań w fotografii, może zbyt silne przyzwyczajenia z czasów mikrofilmu, a może po prostu nie dorosłem jeszcze do jednego szkła.

Zatem, jeśli posiadamy więcej niż jeden obiektyw, powstaje pytanie: jak je wymieniać? Najlepszym rozwiązaniem jest zamocowanie każdego obiektywu na osobnej płytce. Wtedy wymiana jest szybka i prosta. Oczywiście, można mieć jedną płytkę i przekładać obiektywy, ale rozkręcanie ich np. w polu, nie wydaje mi się dobrym pomysłem. A co, jeśli posiadamy dwa aparaty, np. Sinara w atelier i Shen Hao na plenery? Akurat w przypadku tych marek nie ma żadnego problemu, gdyż istnieje przejściówka z płytki Linhofa na płytkę Sinara. Jest trudna do zdobycia, ale nie niemożliwa. W przypadku, gdy do posiadanego zestawu nie ma fabrycznej przejściówki, warto zlecić jej zrobienie ślusarzowi bądź stolarzowi.